لبخند شیرین
19 اسفند 1398
#طلبه_جهادی
اگر چه سالياني است كه جنگ پايان يافته است اما #جهاد همچنان باقي است.انبوهي از مشابهت ها ميان اين دو جهاد موجود است،طلاب جهادی هم،از شهر و ديارشان كوچ ميكنند و رنج سفر به جان ميخرند تا تحفه لبخند را براي كودكان باديه نشين ببرند كه روزگار بر تاركشان مهر محروميت نگاشته است.جهادگران امروز هم مانند رزمندگان آن روز،در ازاي وقت و تواني كه صرف خدمت به خلق ميكنند،مزد نمی طلبند كه بالعكس،دارايي اندك خود را نيز صرف محرومين ميكنند. مبالغه نيست اگر بگوييم؛مسافرت جهادي از «خود»روي گرداندن است،از خويشتن تهي شدن است براي پر شدن از خدا.ترك تعلقات است و پاي نهادن بر مأنوسات،براي احرام بستن به كوي دوست و صيقل يافتن روح است در كوره هاي نفس سوز خدمت به محرومين. از پيشوايان معصوم روايت شده است كه راه رسيدن به خدا از ميان خلق خداست.و طلاب جهادي اين راه را به خوبي يافته اند. جهادي حركتي است الهي.هجرتي است عظيم. بايد بدانيم چرا مي رويم،كجا مي رويم و چه بايد بكنيم تا لياقت لفظ«جهادگر»را داشته باشيم. بايد بدانيم ما روزي ده محرومان نيستيم و فقط وسيله اي هستيم كه لياقت سهيم شدن در رنج محرومان را يافته ايم. بايد بدانيم بيشترين نفع جهاد براي خودمان است تا رفاه خواب مان نكند؛ تا انسانيت را فراموش نكنيم. بايد بدانيم «احترام به انسان هاي ديگر» لازم است، حتي اگر يك روز از مسافرت كوتاه ما، از بين رفته باشد. بايد بدانيم «غرور»، آفت جهادي است. دعا كنيم كه #جهادگر شويم و جهادگر بمانيم…»
۹۸/۱۲/۱۸
حوزه علمیه فاطمه الزهراء(سلام الله علیها) دالاهو
ساعت به وقت لبخند شیرین کودکان #روستای_هوکانی و فرار خستگی از تن با دیدن این لبخندهای شیرین و نگاه های گرم