گر تو داری هوس کرب و بلا بسم الله
نامم طلبه نهاده شد.
آن را از طالب به ودیعت گرفته ام.
طالبِ چیزی که باید طلب شود.
من وام دار تاریخی هستم به وسعت یک دنیا
از همان زمانی که آدم(علیه السلام) قدم بر زمین نهاد، طالب با نامم گره خورد تا همین 1400 سال پیش که رسید به ختم المرسلین(صلی الله علیه و آله وسلم)
طالب بودنی که در جانم جریان دارد را مدیون 14 حلقه آخر این زنجیره ام.
زنجیره ای تا ابدیت
تا ازلیت
تا او که لازمان و لامکان است.
طالب بودنی از جنس طلب حق
طالب بودنی از جنس طلب حقیقت
حقیقتی که حال لایه هایی از غبار نیرنگ و تزویر، نورانیتش را در خود فراگرفته است.
حقیقتی که در این زمانِ آخر، نگه داشتنش مانند نگه داشتن زغال آخته است در کف دست
حق و حقیقتی که از پدرمان آدم تا مولایمان، صاحب عصر و الزمان همگی در طلب نشان دادن اصل آن به آدمیان اند.
آن طالبانی که در تاریخ بیشتر شناخته می شوند، بیشتر مورد هجوم دشمنان قرار می گیرند.
یکی از آن طالبان همیشه زنده بر صفحه تاریخ، نامش حسین(علیه السلام) است.
و دشمنان یک تنه تیشه شده اند برای زدن به ریشه این زندگی جاوید
حال اینجاست که طلبه بودن چو مایی رنگ و بو می گیرد.
طالبِ چیزی که باید طلب شود.
و آن چیز، حقیقتی است به نام اسلام که گره خورده به نام مبلغانش، آن هم مبلغان نمونه اش
این دنیا شده کربلا و دوباره تکرار شده عاشورا
تا اینبار جور دیگری رقم بزنند
گر تو داری هوس کرب و بلا بسم الله
با هرچه در توان داری بسم الله
فاطمه علیمردی
