شب و روز اول ماه شعبان
در یک روایت آمده است: صفوان پسر مهران جمّال گفت: امام صادق(علیه السلام) به من دستور داد اهالی ناحیه‌ام را بر روزه ماه شـعبان تـشویق کنم.
گفتم: فدایت شوم در این روزه چـیزی مـی‌بینی؟
فرمود: بله. رسول‌اللّه(صلی الله علیه و آله و سلم) پیوسته هنگامی که هلال شعبان را می‌دید دستور می‌داد منادی در مدینه ندا دهد: ای اهل یثرب همانا من رسول خدا بـه سـوی شـما هستم، آگاه باشید که شعبان ماه من است پس خدا رحـمت کـند کسی را که مرا بر ما هم یاری کند.
سپس امام صادق(علیه السلام) فرمود: امیر المؤمنین علی(علیه السلام) نیز همیشه می‌فرمود:از زمانی که ندای منادی رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) در شعبان را شنیدم روزه شـعبان از من فوت نشد و هرگز در طول زندگی‌ام نیز روزه شعبان ان‌شاء‌اللّه از من فوت نمی‌شود.
(الاقبال بالاعمال الحسنه، ج 3، ص 882).
اما درباره شب اول این ماه نمازهاى بسیار در اقبال ذکر شده از جمله دوازده رکعت به حمد و 11 مرتبه توحید.
درباره ثواب اولین روزه ماه شعبان عبدالله بن مرحوم ازدى نقل کرده است که از امام صادق(علیه السلام) شنیدم که مى فرمود:
«من صام أول یوم من شعبان وجبت له الجنة و من صام یومین نظر الله إلیه فی کل یوم و لیلة فی دار الدنیا و دام نظره إلیه فی الجنة و من صام ثلاثة أیام زار الله فی عرشه من جنته کل یوم
هر کس روز اول ماه شعبان را روزه بگیرد، حتماً بهشت بر او واجب مى‌شود؛ و هر کس دو روز (از ماه شعبان) را روزه بگیرد خداوند متعال در عالم دنیا در هر روز و هر شب به او نظر مى‌کند و نظر خداوند به او تا در بهشت نیز ادامه مى‌یابد و هر کس سه روز روزه بگیرد هر روز از بهشت خدا را در عرشش زیارت مى‌کند.»
( المراقبات، ص177، مفاتیح الجنان؛ فصل دوم . در اعمال ماه شعبان)
