قسم به عصر
قسم به عصر
باز به عصر آدینه ات سوگند یاد کردم.
عصر از نگاه تو معنا گرفت و دلتنگی از عصر نیامدنت شروع شد مهدی جان!
قسم به ثانیه ها و لحظه های بی تو بودن در عصر این زمانه…
که تمام روزهایم را در خسران و زیان ندیدنِ تو به سر بردم
آری خسران و زیان …
خسران و زیان داغِ هجران ندیدن توست
همه در خسرانیم!
مگر آنان که راه خدا پیشه کردند، پرهیزگاران و نیکو کاران…
آنان که راست و پایدار در دینند.
قسم به عصر پر از گلایه از دوریت …
صاحب عصر و زمان پس تو کجایی؟؟؟
هر جمعه که می گذرد و هر آیه که از عصر تلاوت می شود، باز یک روز دیگر به عصر انتظارت اضافه می شود.
آری! … این تو هستی تنها امیدی که، به عصرها و روز های گم شده در هیاهوی این روزگارِ پر از تباهی نشانی داده و راه راست را بر نیکو کاران نمایان می کنی.
مهدی جان! ای غریب کوچه های انتظار … تا کی سر در گریبان منتظر شمیم دلنواز عطر یاس تو، از کوچه پس کوچه های عصر جمعه هایِ بی تو، چشم انتظار بنشنیم.
اما دلخوشم … به وعده الهی آمدنت… که آدینه ای می آید که تو میهمان دلم هستی و مرا میزبان عصر ظهورت می کنی…
العجل العجل یا مهدی ادرکنی.
خانم شهین کیانی
